In onze high tech regio zijn we voorlopers als het gaat om digitaliseren. Het is in feite een nieuwe vorm van geloofsovertuiging: de god Digitalis Eren. Digitalis is veeleisend en vraagt om grote offers. Het aantal volgelingen wereldwijd is groter dan welke religie ook. Waar een andere, redelijk bekende God, zag dat het goed was, is het voor Digitalis nooit genoeg. Maar wie of wat is deze god? In de VS introduceren mensen zich met ‘He/Him’, ‘She/her’ of ‘They/Them’, maar Digitalis is – denk ik – een IT. Dat staat natuurlijk ook meteen weer voor InformatieTechnologie – dat kan geen toeval zijn. Wij hebben IT zelf gecreëerd en moeten het nu blijven bedienen; ongeacht hoe zwart-wit Digitalis ook is met alleen nullen en enen. Coderen is het nieuwe monnikenwerk geworden.
Ook hier zijn hogepriesters aan de macht, die tempels laten bouwen waar het Vaticaan met haar klatergoud een kleuter bij is. Inmiddels is het Digitalisme van een monotheïstische religie naar het polytheïstische gegaan; waar verschillende discipelen strijden om hun eigen goden Microsoft of Apple meer volgelingen te brengen. Er is niet één enkel geschrift, zoals de Bijbel of de Koran. En de Dharma, de natuurlijke orde der dingen, is volledig zoek. Het Digitalisme brengt grote ontwrichting in onze maatschappij en is een block aan ons chain. Het is slechts heel weinigen gegeven om de impact van Digitalisme te begrijpen; terwijl het sinds COVID letterlijk ieder huishouden bereikt heeft. We weten nu helaas wel, dat oorlogsvoering door het Digitalisme totaal andere dimensies heeft gekregen. We kunnen alleen maar hopen dat Karma zijn/haar/hun werk goed zal doen.
Begrijp me niet verkeerd: ik ben zéker niet tegen technologie. Hoe zou ik dat kunnen zijn; ik werk al mijn hele leven in de tech. Ik zie veel voordelen voor veiligheid, gemak en vermaak. Maar de mens is (veel) meer dan wat een Artificial Intelligence ooit kan zijn. Een mens kan zich verwonderen, vol ontzag zijn, vertrouwen gevenen strijden met passie. Echte menselijke interacties hebben met elkaar. In mijn werk word ik ook wel de ‘mensfactor-predikant’ genoemd. Dat is het enige waar ik echt rotsvast in geloof. Gelukkig is er ook goed nieuws. Ongeacht hoe goed we allerlei functionaliteiten kunnen vangen in digitale tweelingen, wat we niet snappen kunnen we niet kopiëren. En zolang we niet snappen hoe ons onderbewustzijn werkt, kunnen we de menselijke intuïtie niet vervangen. Dus blijft de Mens Eren altijd nodig – geen ‘deep fake’ of ‘meta-verse’ maar een gedicht, een diep menselijk nano-versje. En die gospel blijven we vanuit ESTI verder verspreiden want de mens is bepalend in de innovatie samenwerking.
