Samen kom je verder
Interview met Koos Parie
Commissaris en zelfstandig adviseur, sinds 1982 actief in de volkshuisvesting in verschillende bestuurlijke rollen.
“De huidige en toekomstige uitdagingen op het gebied van wonen, zorg en welzijn vereisen een doordachte en integrale aanpak. De vergrijzing en de toenemende behoefte aan passende woon- en zorgvoorzieningen vragen om innovatieve oplossingen die verder gaan dan de traditionele methoden. Er zal veel meer over de domeinen heen samengewerkt moeten worden. Daar zijn al mooie voorbeelden van te zien in de praktijk die het verdienen om groter en zichtbaarder te worden. Meer handelen in de geest van wet- en regelgeving, in plaats van op de letter van de wet, is daarin ook essentieel.
Het is bemoedigend om te zien dat er, ondanks de uitdagingen, veel projecten wel gefinancierd kunnen worden door creatief gebruik te maken van beschikbare middelen en mogelijkheden. Geld lijkt niet het probleem. De urgentie, veroorzaakt door de vergrijzing en de toenemende druk op de woningmarkt, heeft geleid tot een verhoogd bewustzijn en daadkracht bij betrokken partijen. Het besef dat er actie nodig is om te voorkomen dat de zorg- en woningmarkt vastlopen, werkt stimulerend.
Uitdagingen
Nieuwbouw blijft echter wel een groot knelpunt. Dat zit ‘m vooral in de beschikbaarstelling van voldoende locaties en de complexe regelgeving. Het huidige debat over grondwinstbelasting onderstreept nog maar eens de noodzaak van een eerlijke en transparante omgang met grondeigenaren. Het is essentieel dat de overheid voorspelbare en consistente beleidsmaatregelen invoert om investeerders vertrouwen te geven. Een betrouwbare overheid is voor lange-termijn investeringen zoals vastgoed echt een belangrijke vereiste.
Naast nieuwbouw is het belangrijk om sociale netwerken voor ouderen te organiseren, zeker als ze verhuizen naar een nieuwe woning in een andere wijk of stad. In tegenstelling tot jonge gezinnen, die snel nieuwe contacten leggen via bijvoorbeeld scholen, missen ouderen vaak deze natuurlijke ontmoetingsplekken. Dit vergroot het risico op sociale isolatie en heeft grote impact op de geluksbeleving en gezondheid.
Flexibiliteit en Innovatie
Er is een groeiende behoefte aan flexibiliteit in het denken en handelen bij woningcorporaties, verhuurders, zorginstellingen en overheden. Historische voorbeelden, zoals de huurgewenningstoeslag uit de jaren ’80, laten zien dat creatieve oplossingen mogelijk zijn om ouderen te helpen verhuizen naar passende woningen zonder financiële druk. Daarnaast moet de mindset verschuiven van regelgericht naar oplossingsgericht. Een sterke samenwerking tussen gemeente, woningcorporaties, zorginstellingen en andere betrokken partijen is noodzakelijk. Cases zoals in Den Bosch, waar diverse instanties samenwerken aan integrale – en vooral snelle – oplossingen, kunnen als model dienen voor veel andere regio’s. Hierbij is het van belang dat gemeenten niet alleen een woonvisie ontwikkelen, maar ook de middelen en mogelijkheden krijgen om deze te realiseren.
Ik ben optimistisch over de adoptie van technologie in de zorgsector. De nieuwe generatie ouderen is vertrouwd met technologie en kan hierdoor langer zelfstandig blijven wonen. Voorbeelden zoals sensoren in luiers en digitale begeleiding via tablets laten zien dat technologie niet alleen de efficiëntie kan verhogen, maar ook de privacy en autonomie van de zorgvrager zal respecteren.
Leiderschap en Cultuur
Leiderschap speelt een cruciale rol in het bevorderen van een ondernemende cultuur binnen organisaties. En die ondernemende cultuur is hard nodig om ervoor te zorgen dat noodzakelijke initiatieven en samenwerkingen tot stand komen. Goede leiders maken tijd voor hun medewerkers en stimuleren innovatie. Het voorbeeld bij ouderenhuisvester Habion toont aan dat een mensgerichte benadering, waarbij de wensen van bewoners centraal staan, leidt tot heel succesvolle woonprojecten.
Toekomstige Trends
In de komende tien jaar zullen we waarschijnlijk een verdergaande technologische integratie in de zorg zien, wat de zorg schraler maar efficiënter kan maken. Het is duidelijk dat er veel goede initiatieven en ideeën zijn, maar de implementatie wordt vaak gehinderd door bureaucratische obstakels. Het is essentieel om een cultuur van ‘ja’-denken te stimuleren, waarbij men zoekt naar oplossingen in plaats van problemen. Door samenwerking, innovatie en een mensgerichte benadering kunnen we de uitdagingen op het gebied van wonen, zorg en welzijn het hoofd bieden en een toekomst creëren waarin iedereen waardig en comfortabel kan leven.”
